TARDE EMOCIONAL

 É bastante inusual, verme percorrer a muralla o bo paso, nunha tarde entre as seis e as sete na cidade de Lugo.

Non quería retrasarme para a presentación do libro de Sonia Melón Parente, "DENDE A MIÑA FIESTRA", que tería lugar na libraría Trama ás sete do serán.

Así que, como digo, a bo paso e deixando que o vento abatanase o meu penteado de peluquerría e desfixera os tirabuzóns que tan caros me saíran, fun facendo fotos dos lugares que me gustaron e que xa case os tiña esquecidos.

Aquí pódese apreciar unha rúa estreita que parte da Praza do Castelo, cun edificio ao fondo que debeu ser Radio Lugo nalgún tempo ido e na que eu tiven participación directa nun programa.

 As torres da Catedral e o colexio dos Maristas co seu patio onde aínda xoga algunha rapazada.

O edificio da direita, coa cúpula, é o Círculo das Artes. Teño asistido a algunha conferencia cando estudaba na cidade. Ao fondo, a Praza Maior, chamada Praza de España tempos atrás.

Gustóume esta foto da Catedral, coa árbore en primeiro plano e unha vivenda das que dan á Muralla e ofrecen patios onde acostuma pousarse a ollada indiscreta dos e das transeuntes.

Imposible pasar por diante da Catedral sen facer unha foto. A esta hora da tarde está maxestuosa!

Achegándome ao que foi nalgún tempo o "barrio baixo", as Tinerías,  e no que se fixeron restauracións de edificios que eran pazos, hoxe convertidos en aloxamentos ou mesóns.

A prolongación  da Rúa Nova, hoxe sería rúa vella tamén chamada rúa dos viños na que asoma unha punta da torre da Catedral, sempre presente por onde queiras que vaias.

Ahí remato a miña andaina e descendo polas escadas da Praza do Ferrol para dirixirme sen demora á libraría Trama.

Na galería da entrada xa hai un grupiño de xente coñecida e outra que me presentaron e quedei case como estaba. Agardabamos a Sonia Melón, como quen agarda a unha estrela porque hoxe era o seu día de escintilar para nós e achegarnos ao seu libro recén saído do prelo.

Deixei que saudara a destra e sinistra antes de solicitar o seu tan ansiado abrazo que nos tiñamos prometido namais vernos. Estaba radiante, fermosa como ela é, e coido que moi emocionada de verse entre a xente que a apreciamos e queremos.

A presentación foi como estar nunha tertulia literaria, moi sinxela, moi íntima e familiar onde poidemos falar e intervir cos nosos comentarios. 

Mentres agardaba a que comezase, dinme unha voltiña polo seu libro porque non podía coa curiosidade de ler algúns poemas que non coñecía. O que vin, gustóume. O libro todo en sí, está moi ben e merece a pena telo nas mans. 

Debido á miña aversión a nocturnidade, tiven que sair antes de que acabara o acto para poder chegar de día á casa. E aquí estou aínda, prolongando o sabor que me deixóu unha tarde en Lugo, no fin dun verán bastante literario.