www.leriasdebea.blogspot.com

Translate

venres, 20 de setembro de 2013

XABÓN CON AMOR!

Aqui está o resultado de un acto de amor: o meu primeiro xabón  de tocador!
Empecei vendo por internet algunhas receitas que me convenceron. Utilicei a táboa de saponización para que o xabón resultante fose apto para o uso da hixiene diaria sen danar ou alterar a pele.
Despois, todo veu da man da propia creatividade e de pensar no xabón mesmo na praia onde recollín cunchas de ostra para facer de base e de xaboneira e para a presentación.
Baixei de internet moitos modelos de caixiñas que podía facer para embasalo. Dinme un golpe na cabeza ao sair dunha papeleira e non me decatar de que a persiana da entrada estaba a media asta e coas presas por ser hora de peche, rebotei ao chán e fun correndo a un bar a por xeo para poñer no golpe. Conducín co cubito de xeo na cabeza, suxeito coas gafas de sol e a baieta do coche. Non era entroido pero o tocado podía valer. Eso todo por amor ao meu xabón.
Despois, pouco uso fixen do cartón e utilizando o que tiña pola casa, decorei, pintei, envolvín e atei o meu xabón á cuncha de ostra.
Non é pouco o pracer que me produce agasallar con esta fabricación caseira. Desta vez non engadín aromas, pois non sei ainda ben qué clase de aromas, cómo conseguilos e cales son aptos para o xabón. Tampouco explotei a cor, pero no futuro, seguro que atopo colorantes naturais e fragancias agradables.
Animo a quen queira facer esta experencia tan gratificante.
Xa levo anos facendo xabón para lavar roupa e louza e de ahí a idea de facer un xabón para corporal.


xoves, 5 de setembro de 2013

DE HORTA


  "

Cada día hai algo polo que estar agradecidos á Natureza, por canto nos da, por manternos vivos e sans.
Por cada unha das nosas accións que chegan a bo fin. Incluso polas que non chegan, porque tamén teñen o seu siñificado. Agradecer é colaborar co acontecer. Os retos que se presentan no día a día vannos construíndo e dos bos resultados acadamos a satisfacción que nos proporciona a tarea ben feita ou que a sorte nos acompañara nas nosas accións. Pero de aquí á horta, non hai mais que un paso. Todo aquelo que un día plantaches, a pesar de todas as dificultades para lograr sacalo adiante, agasállate agora con estes froitos dos que ti eres protagonista pois sabes que recolles o que sementas ( sen insecticidas, nin pesticidas, nin venenos...., libres de pecado!, nunha palabra)
Pois ben, nestas imaxes quero amosar con sinxelo orgullo eses froitos que serán parte da miña vida, do meu coidar de min, de sentilos meus, logrados na terra que eu traballei, reguéi, protexín, coidei... ata que dela saíu o que agardaba (sempre un segredo), xa que nunca sabes qué pasará con todo eso que alí tes plantado. As patacas, atacadas por un verme voraz que por sorte non lle din tempo a que as chimpara todas. Os tomates con formas exóticas e mesmo eróticas.... Os pementos que son de todo menos de Padrón. Os chícharos delicados, de esplendor tan efímero. As cebolas que eu trenzarei da mellor forma para penduralas durante o inverno, os allos que tan mal logrados me saen sempre....Os escasos calabacíns de este ano falto de chuvia e sen poder regar. As leitugas que xa pasaron a historia....E o avispeiro no invernadeiro.
O avispeiro tenme en vilo. Busquei solucións nos foros de internet. Armeime coa pota de auga fervendo e espátula, enfundada ata mais arriba das orellas.... pero non me atrevín con semellante inemigo. Lémbrome ben das picaduras do día que entrei pola hora de sol no invernadeiro. Acribilláronme!!!  E alí, xusto no pico da entrada, onde se xuntan os vértices dos tellados, está o seu neal. Vinas rebulir ainda agora pola noite. Non me atrevin co da auga fervendo. Secadra, a escaldada sería eu. Veremos outras solucións.
Pero voltando ao da horta, que por dar, da bo e malo, xa se ve, teño que estar agradecida de poder comer estas cousas tan sabrosas e libres de química.
Despois, a arte de preservalas é outra! A cociña vólvese laboratorio e ferven olas por tadas partes.
Quén non pode disfroitar de horta e de cociña, ten os placeres mais sinxelos ben limitados! Ainda que secadra disfroita mais degustando o que outros lle prepararon, nono dubido!
Pois ahí quedan as imaxes tomadas esta mañá cando recollín o que podedes ver. Convidad@s a compartir e a AGRADECER!!!!!


Aquí deixo algo que me chamóu moito a atención e xusto está relacionado co comezo do meu post. Por eso ven a conto. Merece unha reflexión!





SABIDURÍA DE VIEJA...

"Mira, mija, pa´que dejes de andar quejándote, te voy a dar unas cuantas sugerencias pa' que vivas bien, y no nomás sobrevivas...
¡Mírame a mí, estoy en la flor de la vida y me sigo riendo !

1.- Agradece por todo.
No te quejes, dale gracias a Dios que estás, que sigues, y que vives, nomás piensa que a otra bola de gente ya se la llevó...¡la vida!


2.- Cuando puedas comer... come,
cuando puedas dormir... duerme,
cuando puedas disfrutar... disfruta,
cuando puedas trabajar ....trabaja,
y si aún puedes, échate unos traguitos, juega con los hijos, haz el amor o ponte a silbar, a cantar en la ducha, y dá gracias a Dios porque tienes Salud.
No te la pases quejando,

¡¡ayyy si hubieraaaa!, ¡¡ayyy les di! ...¡ayyy si tuviera... ¡cuánto sacrificio!, ¡no m'ijita, altas y bajas siempre han habido y siempre habrán!

3.- Si en la noche no puedes dormir, sí estás vuelta y vuelta en la cama, pos' párate y ponte a hacer algo, arregla un cajón, plancha tu blusa pa mañana, ponte a leer,
porque si te quedas acostada con los ojos abiertos...
¡vas pensar puras huevadas!
Y lo pior es que te paras y las haces...
Ya de por sí......

4.- Los problemas grandotes, esos que son del mundo, y que se oyen en la televisión, que sí se está calentando el planeta, que sí a tal país ya se le llevaron los dineros, que si los narcos.....
¿esos mija?, mándalos a la m........
¡¡no los vas a arreglar tú!
Luego ni les entiendes, ¡no te hagas bolas!
Deja que los que pueden, los arreglen.
Pero tú... ocúpate de los que se ven más chiquitos, esos que sí están en tus manos.
Despabílate, aunque sea a ratos, atiende esos, los demás ¡¡a la p…. madre!!

5.- Si te dan... agarra todo lo que te den.
Agárralo, aprovéchalo, así sea un beso o una pendejadita, porque uno vive pensando, que las cosas las genera uno, pero no sabes de qué forma te llegan...
¡así que tú agarra y no te acorbades!

6.- ¡Ahhh! pero eso si..
¡No agarres lo que no es tuyo¡
ni la bicicleta, ni la bolsa, ni el dinero, ni al marido o amante de otra, lo ajeno respétalo, es de otra, cada quien tiene lo suyo, ¡lo que se gana y lo que se merece!

7.- Lo que hagas
hazlo con ganas, con muchas ganas y mucho gusto, y hazlo bien o no lo hagas y déjate de pendejadas, olvídate de las envidias tú ...a lo tuyo porque no sabes cuánto vales...

8.- Cuídate de las cabronas y aléjate de las pendejas, fíjate bien como son ....porque ¡¡hay malvadas!, conócelas y nunca seas como ellas..

Ayuda y escucha a tus amigas, no hables mal de la gente, ní de las cabronas, ni de las pendejas, sé orgullosa, pero no seas arrogante ni prepotente.

Sé humilde, no agachada;
sé valiente, no imprudente.
Cuando ganes, sonríe, cuando pierdas, no armes un escandalo, y si te dá la gana... llora.

9.- Nunca te preocupes por lo que no tienes, por lo que no puedes comprar,
cuántas cabronas que tienen todo el dinero del mundo están en la cárcel, enfermas de la cabeza, o guardadas en un hospital, asustadas e inseguras, o tienen un marido pendejo, no son felices, no saben comunicarse, no tienen una familia como la tuya.

Tú tienes algo más valioso que es ....tu gente y tu salud.

10.- Manda a la mierda la Muerte ...... que sea ella la que se preocupe por no poderte llevar, y no seas tú la que se preocupe porque ya te va a llevar!

¿Así ?, ¿o más claro?

Y, por último, mijita, si la vida te dá limones ...
¡¡ Qué limonada, ni qué mierda!!
'' TU PIDE TEQUILA Y SAL''
(Autor Desconocido)