FOTOS QUE INSPIRAN

 

O GATO INTELECTUAL

Un gatiño intelectual,

durme no quiosco,

le  prensa cada mañá.

Fai traballo 'part time':

garda de seguridade,

de toda a ratada.

Come onde lle dan,

non sen antes rabuñar

para eisixir dereitos.

Un xeito de ter gato

sen lazos de obriga.

"No soy de aquí,

ni soy de allá..."

(escoiteille cantar).

O traballo nono amola.

So co seu recendo

os ratos non rondan.

A presencia do outono con tempo de verán, é algo que poucas veces vemos, ou alomenos que dure tanto como este ano. A aparición de cogumelos sitúanos nel. Dentre o millo relado que emborcóu un trator, xurde esta familia de fungos que non levarei comigo.

Qué fermoso é ver os xatiños ao lado das nais que pacen nun prado a carón do camiño que percorro.

Amorosa, inocente, confiada... non imaxina o destiño que lle agarda. E nós somos partícipes!

Lugo, preparándose para as festas maiores: O SAN FROILÁN. Esta escultura representa a unha pulpeira, tan populares en Lugo todo o ano, alí na Mosqueira, naqueles locais con mesas longas e cheiro a pulpo. Agora hai un sitio especial no recinto feiral para tomar tan rico producto galego perante as festas que van dende o cinco ata o doce de outubro pero que para este menester prolónganse case todo o mes.

Na miña horta medran varias clases de cabazas pero a ningunha se lle ocorréo pendurarse do arame que cerra a leira. Ten un porte elegante e buscóu o mellor sitio solleiro para facerse cabaza de bo ver.

Cando salio a camiñar, cada mañá, non sei que paisaxe me agarda. As veces, xurden vistas que non todos os días son así. Ista pareceume fermosa e quixen gardala na lembranza.

Tamén hai días nos que pouco podo contar. Días que se quedan a secas nas palabras. Por iso xuntei estas estampas para deixar aí un bocadiño do meu trascorrer diario, case sempre cheo de sorpresas.