www.leriasdebea.blogspot.com

Translate

sábado, 14 de abril de 2012

A FRITILARIA







De Vilamor, viaxo ao explendor da fritilaria, unha flor que espanta as toupes na horta polo seu cheiro.

É un bulbo que se planta a finais de ano e ven na primavera con unha lozanía que namora aos que non son toupes.

En poucos días fíxose a dona da horta ou do xardín, chamando a atención de quen a olla e non lle gusta pasar inadvertida, ben que se deixa ver porque medra en solitario, non ten competencia ao redor xa que debe estar alomenos a dez metros doutra da sua clase.

Estas saíron laranxa e amarelo. Supoño que as pode haber de outras cores.

Unha flor solitaria, robusta e firme, que non se deixa abanear polo vento nen solta os seus pétalos sí como así.

Eu non sabía desta planta ata que ma recomendaron para tornar as toupes e ratume da horta.

Non me arrepinto nada de ter dado con ela pois, a verdade, nesta época na que as flores ainda non empezan a asomar por aquí, xa alegra o xardín.

Deixo aquí unhas fotos que coido dicen o mellor dela pois, como sabemos, unha imaxe dí mais que mil palabras!

Boa primavera!

4 comentarios:

  1. Moi fermosa esa flor que nos mostras...
    Algunha parecida hai no xardín da miña casa pero e doutra cor.
    Unha aperta.

    ResponderEliminar
  2. ¡Ola Bea!
    Encántame esta entrada, pois alegran esas plantas con ledicia. Alegran a casa e tamén a vida, e fan alarde da primavera.
    Vaia flor máis bonita e un alimento para os nosos ollos, gústame mirala.
    Así que escorrenta as toupeiras simplemente co seu cheiro, ¿pero cheira mal ou rico?... non me cansa de mirar a planta, ten unhas cores ben fermosas.
    Ben- pois cando veñas a Pontevedra tráesme unha pequeniña ou unha semente para plantar no meu pequeno xardín, ¡pois tamén ten toupas!
    Gracias por regalarnos este post de cores divinas
    Déixoche un cariñoso abrazo e a miña estima. Se moi feliz. E gracias por estar sempre cerca.

    ResponderEliminar
  3. Ola Bea!
    Dende o meu espazo veño a agradecerche as palabras tan fermosas que me deixas.
    Unha aperta moi forte.

    ResponderEliminar
  4. ¡Ola Bea!

    Paso a saudarte e desexarche todo o ben do mundo. Pensei que me atoparía con unha entrada, non e así, pero non importa xa poñerás noutro momento cando che veña ben.
    Sei que andas leada con esa oposición a que vas a presentarte, e farache boa falta o tempo para estudiar.

    Por aquí todo anda coma sempre, con bochorno hoxe.
    Ben pois nada más amiga. Sorte e saudiña moita.
    Un abrazo moi agarimoso. Se feliz.

    ResponderEliminar

Grazas por comentar, por empatizar e por vir en son de paz.