Do Couto ao Souto
nunha muiñada,
pasando por Peredo,
vin a Paco Pestana.
Na Frairía agardaba
un pazo descoidado.
Cans de todas marcas
ao noso paso ladraban.
Orientadas polo Google
fómonos encamiñando,
deixando atras Marrondo,
descendo por fragas,
o muíño xa nos tardaba.
Barallando incertezas,
fomos con él dando.
O muíño do tío Suso
por nós alí agardaba.
As imaxes son palabras.
Por dentro e por fora,
fixo boa muiñada.
Moi ben restaurado. Era un muiño grande. Grazas
ResponderEliminarUn muíño con vivenda, con cociña basca e banco arredor. Ten perto unha acea. O muíño debeu agrandarse para usalo como cabaña.
EliminarNão sei se ainda existem moinhos assim. Bonitas fotos e poema.
ResponderEliminar.
Saudações poéticas e amigas
.
Poema: “ É doce Viver o Amor “
.
Olá Rikardo! Vejo que a poesía atrae a poetas!
EliminarOs muinhos deberían estar protegidos e coidados. Fan parte do patrimonio!
Um pracer a tua visita. Devolvereina gostosa.
Saúdos cordiais.
Encántame todo!!!!
ResponderEliminarGrazas Silvia!
ResponderEliminarAperta grande.
A natureza cobra vida ao teu paso, Beatriz. Fermosas imaxes que nos carrexan a tempos pretéritos, a historias de loita pola supervivencia. Así mo bisban as pedras de Mazaricos, decote atentas aos meus pensamentos.
ResponderEliminarAperta forte.
O meu blog díxome que lle gustaban moito os comentarios dunha tal mazariqueira de boa pluma!
EliminarBoas noites Bea:
ResponderEliminarHoxe foi un día de poesía: a poesía do muíño do tío Suso, a de Luz Fandiño, e a outra do muíño do tío Suso que recolles no blog.
Por máis días de poesía, natureza, (des)conexión e confidencias!
Por certo, o que nos salvou non foi exactamente o Google, foi o Wikiloc! 😃
Un bico!
Grazas a ti por darme a oportunidade de remexer no tinteiro e escribir a experencia dunha ruta xa andada e recuperada coa axuda dese Wikiloc que eu non distingo do Google.
EliminarFoi un día pleno que rematóu cun saboroso xantar no restaurante do Tio Suso.
Bo descanso
Aperta
Este comentario foi eliminado polo autor.
EliminarOla Bea! A diferencia explícocha eu nun intre, que sei que coma min eres unha persoa curiosa 😃
EliminarO Wikiloc é un programa de senderismo que se baixa e instala no móbil. Cando un sendeirista quere deixar grabada a súa ruta, para poder consultala el e compartir con demais senderistas posiblemente interesados nela, lévao aceso durante o seu traxecto e quedan marcados todos os camiños , estradas polas que transitou, campos atravesados, o punto de partida (o cal se pode consultar para poder chegar en coche co Google Maps, agora si), o punto de chegada, o desnivel superado na ruta, altitude máxima, mínima, e o tempo que lle levou.
Poden ser rutas sinalizadas ou rutas sin sinalizar que el coñeza e lle queira descubrir aos demais, rutas propias, como por exemplo as que ti fas arredor de Fonteo...
Neste caso seguimos parcialmente unha feita por Manuel Muniz, e logo seguimos os nosos propios pasos, xa que ti tamén es concedida da zona.
As rutas síguense iniciando un botón, que prendes e salche un mapa co punto da ruta no que te atopas e sinálanche en verde o traxecto que tes que seguir
A disfrutar do día de sol radiante. Un biquiño!
Moitas grazas, Iria! Sen ti, perderíame! :-))
EliminarGreat work done and cool photos.
ResponderEliminarThank you!
EliminarMuito interessante poema sobre o moinho do tio Suso. Desconhecia de todo este moinho. Belas imagens aqui nos partilhas, amiga Beatriz. Gostei bastante.
ResponderEliminarVotos de feliz semana, com muita saúde e paz.
Beijinhos.
Mário Margaride
http://poesiaaquiesta.blogspot.com
https://soltaastuaspalavras.blogspot.com/
Gosto que seja do seu agrado, amigo Mario.
EliminarObrigada pela súa visita puntual.
Beijo
Gostei muito do poema e do moinho.
ResponderEliminarBoa semana
Acho que o muinho é a alma do poema.
EliminarObrigada, Pedro. Boa semana também.
Me gusta como escribes!
ResponderEliminarBesos
También a mi me gusta como tu escribes. No pares!
EliminarUn beso.
Ese molino, y su calma, es un escenario perfecto para la poesía y la reflexión.
ResponderEliminarUn abrazo.
Un lugar, que como bien dices, invita a disfrutarlo y a degustar su encanto.
EliminarGracias por tu aportación.
Un abrazo
Hola Beatriz, nos dejas una ejemplar reseña enclavada en un ámbito espectacular. "El Muiño du tío Suso" , todo un ejempla de artesanía y ejemplar aprovechamiento...
ResponderEliminarUn abrazo
Hola Dionisio. El enclave es perfecto para una desconexión total. El sonido del agua lo llena todo y la vegetación hace todo lo demás!
EliminarGracias por venir a contármelo!
Adoro todo lo que presentas
ResponderEliminarEs bello Abrazos querida
feliz fi de semana poeta!!!!!!!!!!!!!!!!
ResponderEliminarLo mismo te deseo. Feliz primavera. La marca mañana nuestro calendario!
EliminarQue lindo, Beatriz, Moinho do tio Suso!
ResponderEliminarMuito curioso e agradável de ver, me imaginei
passeando por lá, uma paz e tanto!
Adorei as fotos da coluna, a cachorrinha e seus filhotes!
Bela partilha, Beatriz, uma feliz semana pra você!
Beijinho
Tais, eu agradeço que a gente se interese na postagem e não so. Tudo forma parte dum blog!
EliminarMuito obrigada pela visita. Pronto pasarei pelas suas Crónicas que acho muito interesantes!
Beijinho.
Gústame a túa muiñada de verbas, tamén as túas fotos, tiña isto pendiente de ler.
ResponderEliminarXenial, como sempre 👏🏻🌹
Muiñada de verbas soa ben, Sonia. Como sempre, o meu agradecemento polas túas.
EliminarBico grande.