Tanto de inverno como no verán, a cociña dunha casa rural é sempre o corazón da casa.
Paredes de case un metro de ancho, feitas de pedra, fan que no verán, o interior das casas sexan como bodegas e a temperatura do máis agradable en comparación dos case corenta graus que pode haber fóra algúns días.
E de inverno, co lume na cociña de leña, tamén é o sitio ideal para sentirnos alleos ao frío que vai fora.
Así que, nada mellor que adicarnos a crear receitas que podamos degustar e compartir mentres o forno fai o seu e ordenador pon o traballo teórico de escribir sobre o que se cociña.
Hoxe, ocurréuseme mesturar dúas fariñas: trigo e millo. Non tiña nin idea de cómo ía resultar.
A miña receita preferida para elaborar a masa é usar unha boa cervexa, aceite de oliva, pizca de sal e as fariñas que decida poñer.
O recheo, esta vez, leva cebola, mexillóns frescos feitos ao vapor e uns figos pasos que me sobraran do inverno.
Non é unha empanada para comela no mesmo día. Aproveito para conxelala en racións e ila consumindo ao longo do verán.
Coido que me saíu sabedora!
Bo día, déixasme curiosa por esa combinación e ao mesmo tempo con auga na boca porque a pinta é boísima.
ResponderEliminarAgardo que a disfrutes moito, moi bo probeito.
Ao ler que os figos che sobran do inverno e os aproveitache na empanada, recordácheme un dito portugués.
(O que ficare na mesa vai para croquetes)😀🤗😘
Ya me dio apetito.
ResponderEliminarDeixou-me a salivar de gulosice. Aspeto delicioso
ResponderEliminar.
Feliz domingo
.
Seguro que está moi boa! Bo proveito!
ResponderEliminarOlá, Beatriz, mas a aparência está excelente, será que vai sobrar para vários dias? 😅😄
ResponderEliminarEstá muito apetitosa essa empanada!
Uma ótima semana,
beijinhos, amiga.
Agora fiquei com fome.
ResponderEliminarBjs, boa semana
Olá Beatriz,
ResponderEliminarTem um excelente aspeto sem dúvida. Deve ser delicioso.
Votos de uma excelente semana.
Beijinhos!
Mário Margaride
http://poesiaaquiesta.blogspot.com
Bea,
ResponderEliminarMais uma maravilhosa
publicação e sempre
nos deixando com agua na boca.
Eu adoro cozinhar,
mas sem compromisso
e por puro prazer de saborear
e de ver as pessoas comendo.
Bjins
CatiahoAlc.
Como tu bien dices, la cocina es el centro del hogar, como sucede también en mi casa donde tengo buenas cocineras, entre ellas una nieta con trece años que le encanta cocinar.
ResponderEliminarY de la apertura del frigorífico que me dices, porque en un fin de semana se abre la puerta más veces, que la de la casa en un año; ¿en tu casa sucede lo mismo?...
Tomo nota de los higos en la empanada de mejillones porque nunca la probé así, y tiene que estar riquísima, además de que por aquí tenemos muy buenas higueras.
Un abrazo, amiga, y como siempre me encantó tu entrada.
Ya nos dirás Beatriz como quedó el sabor porque el aspecto es fantástico
ResponderEliminarUn abrazo
"A casa" dos teus e de teu no lugar de teu e agora un espazo para crear no inverno e no verán, sexan versos a pé de camiño sexan me mexillóns con figos dentro dunha sinxela masa de pan, e cos segredos que o sinxelo implica se cadra herdados de túa mai, daquela Taberna do Pibidal e que lembrar o barullo e a música feitos literatura por Xulio L. Valcárcel con esmero e agarimo. Viva a Memoria!
ResponderEliminarBeatriz. Te salió una empanada buenísima. De mar y montaña.
ResponderEliminarUn fuerte abrazo
Mónica