www.leriasdebea.blogspot.com

Translate

sábado, 14 de marzo de 2020

CORONA VIRUS


Cando o mundo estaba tan entretido noutros asuntos, xurde, inesperadamente, sen previo aviso, o que pode chamarse, según o meu criterio, a terceira guerra mundial, en pleno século XXI. Si, un virus contra a humanidade, e a humanidade contra un virus.
Foi ocupando territorios, sen mais armamento que a súa capacidade de contaxiar. Primeiramente China. Ai!, alí tiña que ser. Hai tanta xente na China que secadra é unha maneira natural de selección da especie. Ataca aos mais endebles!
Logo, para a nosa sorpresa, foise estendendo en menos dun mes, por todo o mundo. Tardamos en reaccionar, en darnos conta que nos tocaba a nós, a NOS!, si, sen distinción de clases nin idades. Incluso á clase política e quenes rexen o mundo. Tamén a quenes traballan na sanidade. Deus, cómo nos veremos se acaban con aqueles que nos sanan, que nos atenden na enfermidade!
Pois sí, e con él veu o pánico xeral. Primeiro un tanto sutilmente foise introducindo nas nosas vidas, facéndonos cambiar de rumbo. Xa non se fala de paro, de refuxiados, de terroristas, de seccesionistas, de violencia de xénero, do cambio climático, NADA!, so se fala de CORONAVIRUS!
A pé de radio, tele, xornais, agardamos as próximas consignas. Cada día mais contundentes. Hai que evitar por todos os medios que este nemigo se estenda e se explaie como lle veña en gana.
Estado de emerxencia, estado de alarma, estado de queda: QUÉDATE NA CASA. Para algunhas persoas esto supón un verdadeiro suplicio. Falla total de liberdades. Cando antes protestabamos polo da lei mordaza, pola falla de liberdade de expresión..... Agora, aceptamos todo o que nos digan dende arriba. Os que mandan, mandan! E mandan polo ben de tod@s. Aparece a picaresca, o afan desmedido de acaparar bens, ainda que sexa o papel hixiénico, o símbolo deste acaparamento por autonomasia. Aparecen o racionamento, o mercado negro ou estraperlo. Tamén é verdade que vai aparecendo a solidariedade. Mesmo a clase política nos da exemplo co seu comportamento de querer arrimar o hombro, de non criticar ao adversario mais que na xusta medida, de querer mesmo colaborar e seren útiles!
As cousas empezan a seren doutra maneira ben diferente do que eran. Xa se pode facer teletraballo, (non sei por qué antes non), pódense facer quendas nos traballos, (conciliación da vida familiar, por fin). Estudar dende a casa por videoconferencia, que os restaurantes che sirvan a domicilio, que poidas ver cine, concertos sen ter que sair da casa.... e un sinfín de alternativas.
Se algunha vez tivemos algunha ventaxa quenes vivimos sós, agora case é un previlexio. E se por riba tes a sorte de vivir en casa con horta, estás de sorte! Alomenos podes ir cavar a ela, cortar a herba, arranxar o xardín, tomar o soliño.....Pero quenes teñen que confinarse nun habitáculo pechado, toda a familia xunta, deben ser días duros de levar, a menos que formen un pequeno mundo ben organizado e planificado no que teña cabida o traballo compartido, o divertimento, as conversas.... e eso se non está cada quén enchufado no seu particular dispositivo que lle sirve de cordón umbilical co resto da especie humana.
Será esto unha revolución? Tería o mundo falta dela e non só os chineses?
Cómo será o día despois? Seremos iguais? Cambiaran formas de vida, de hábitos? Xa nonos bicaremos nen abrazaremos mais? Aumentará a natalidade?.....
Moitas custións que se aglutinan no miolo a un tempo.....
O que sí sei, é que hai maneiras de cambiarnos por moi duras que semellen e aquel Deus que castigóu a Exipto cas doce pragas, o que castigóu coa lepra, ca peste e con tantas catástrofes....estaba buscando facernos mellores!

18 comentarios:

  1. Sentido común y responsabilidad 💕💕

    ResponderEliminar
  2. ¡Ola querida Bea!

    ¡Así é tal cal o expresas con o teu sabio criterio, estou totalmente de acordo, eu penso igual que ti! E non sei se será peor- ka guerra mundial… ben, pois polo-menos non morre xente nova.
    sóbrache razón, Bea, en todo texto a min paréceme unha limpeza étnica dos mais vulnerables, penso iso desde que empezou o CORONARIOS EN CHINA.

    volverei

    ResponderEliminar
  3. Este comentario foi eliminado polo autor.

    ResponderEliminar
  4. Este comentario foi eliminado polo autor.

    ResponderEliminar
  5. Si, querida amiga, non fai falla armamento, porque este virus mortal fai a mesma función.
    Sen dubida o maldito virus mata, pero tamén o pánico mata, fai estragos na nosa mente.
    Este virus que nos ataca e nos mata, pensei e creo que non me equivoco, dende un principio que foi un regalo de algún laboratorio xunto con outras herbas que o campo no produce…para facer limpeza para facer campo libre e renovación… ¿A qué costo? Será moita a xente que desapareza do mapa, non so os mais vulnerables non e non por o CORÓANA VIROS, senón por desesperanza, por fame, e por outros ingredientes duros que, chegarán, chegarán. ¡Eso e so o que eu penso! ¡Quixera equivocarme!
    Hoxe con toda alarma social que nos agobia, aínda vai pasando, porque de momento todos, mais o menos temos un plato de comida e un cacho de pan, e tamén hai quen non ten mais ka o ceo e terra, non hai mais que votar unha ollada o mundo para sabelo.
    Pero non sabemos o que nos espera, mires para onde mires, todo está difuso.

    Ben reina, ata outro momento, a ver se temos boas novas que contar, amiga.

    Déixoche unha aperta ben grande e moitos biquiños. Cóidate moito.
    Gracias por este post tan interesante, e por a teu paso no meu espazo.

    ResponderEliminar
  6. Perdoa Bea, saíame o comentario con moitas faltas... E nunca me sae perfecto...

    ResponderEliminar
  7. Hola Bea!! Me parecen muy acertadas tus reflexiones, y me encanta la parte positiva que resaltas de todo este suceso. Estoy segura de que "la vida normal" va a ser diferente cuando todo este se acabe. Ojala que el virus haya logrado infectarnos de otra forma de vivir y nos haga mejores, como tu dices.
    Un beso grande.

    ResponderEliminar
  8. Olá, Beatriz, pois é, esse fato surpreendeu o mundo inteiro, está deixando em pânico os povos por onde vai. E fico pensando, é um vírus potente que está se alastrando sem a possibilidade de defesa, pois ainda estão trabalhando na vacina e remédios específicos. Oxalá, amiga, que nossos dirigentes pensem muito em suas guerras, em sua força, suas vaidades, suas ambições. Que pensem em seu poder bélico de destruição, quantas vidas nesse planeta morrerão? Serve isso que estamos passando, milhares de vidas perdidas para que reflitam.
    Beijo, querida Beatriz, um bom domingo.

    ResponderEliminar
  9. Por causa da minha cirurgia de transplante de córnea, já estava em casa. Só saio para consultas para ver se está tudo bem e tenho uma consulta marcada para dia 25. Porém como tomo conta da netinha de sete meses, todos os dias recebo a visita da nora duas vezes ao dia, e ela é técnica de exames no Hospital do Barreiro. Estou um bocado assustada já que tanto eu quanto o marido estamos no grupo de maior risco, mas temos fé, que Deus nos livrará desta.
    Abraço e bom domingo

    ResponderEliminar
  10. Olá, como está?

    O meu desejo é que esteja bem!
    Com esta coisa do vírus, até me passou a Poesia...

    Saudações poéticas!

    ResponderEliminar
  11. Aqui no Brasil hoje houve a primeira baixa;
    Todos estamos apreensivos;
    Mas temos que continuar andando...

    Obrigada pela visita e comentário ainda bem que o frio e a
    umidade passará, aqui no Brasil estamos entrando no outono daqui
    apouco também teremos frio e muita umidade k.
    Boa continuação de semana.
    E obrigada pela visita.
    janicce.

    ResponderEliminar
  12. Apreciable Bea.
    Espero que estés bien. Ya me imagino que ahí en casa no tienes ningún peligro, aislada entre tanta naturaleza, entre praderas, ríos y aire puro.
    Da gracias donde estas, por que en todas las ciudades es donde está el máximo peligro.
    Tienes toda la razón de lo que explicas.
    Con este virus ahora ya no hay ningún otra tema de que hablar. Pero hay personas muchimo más preocupadas que otras por está epidemia que como una guerra silenciosa donde la gente se muriendo por milésimas de segundos y la cifra de fallecidos va subiendo tristemente cada día.
    Las condiciones sanitarias son indignantes por falta de material sanitario para los pacientes infectados.

    Un abrazo grande.

    #YoMeQuedoEnCasa

    ResponderEliminar
  13. Hola, querida Bea!

    Gostei mucho do teu texto, da tua reflexão. De facto, estou de acordo contigo. Está a fazer-se a seleção da espécie, tal como ya se fez em outras épocas.

    Deus sempre foi castigador, pero, dizem que é nuestro pai. No entiendo!

    A vida no es mas la miesma: una autêntica revolução. Estou dando mis aulas a partir de casa, tal como tanta gente em teletrabalho.

    Vivo num apartamento, pero precisava de uma horta para cultivar legumes e frutos. Carne, peixe, pão, tengo nos frigoríficos para dos meses, pero legumes y frutas preciso deles todas as semanas e por isso tengo k deslocarme ao supermercado, que es pertito de mi casa.

    Besitos e cuidate!

    ResponderEliminar
  14. Hola, Bea, mi amiga!

    Gracias por tu comentário en mi blog que passei solament ahora, pois estive teletrabalhando.

    Besos y cuidate!

    ResponderEliminar
  15. Hola Bea, me ha gustado mucho tu escrito.
    Por la parte que me toca también espero que de todo esto salga algo positivo, que aprendamos de una vez por todas que la salud y el acceso a los medicamentos es un derecho, no un privilegio de unos cuantos, y que cuando salga la vacuna pueda llegar a todo el mundo sin problemas de acceso o precio para los países más débiles. Que aprendamos a colaborar en materia de salud y no permitir que unos cuantos se vayan a lucrar con la venta de los tratamientos, no sería la primera vez, pero si espero que la última..
    También espero que la pandemia no se cebe con los países en desarrollo, con unos sistemas de salud que no pueden ni cubrir las necesidades diarias y que si eso ocurre seamos capaces de no olvidarnos de ellos. Mucho esta por ver y por aprender.
    Espero que sigas bien! Un beso grande
    Beatriz

    ResponderEliminar
  16. Hola, querida amiga!

    Como estás de saúde? Espero que A Covid-19 esteja bem longe de ti.

    Pensava k já tinhas nueva entrada, pero ainda no. Esperarei. Diz alguma cosa, sim?

    Besitos y dias serenos.

    ResponderEliminar
  17. Hola Bea.
    Esto continua otra vez. El brote del verano por culpa de la mala responsabilidad de aquellos que creen que esto no va con ellos y no cogen las medidas de prevención. En las grandes metrópolis es donde hay rebrotes de nuevos contagios y fallecidos, pero no te preocupes que tu vives en un lugar, fuera del peligro.

    Un abrazo muy grande, Bea.

    ResponderEliminar

Grazas por comentar, por empatizar e por vir en son de paz.