www.leriasdebea.blogspot.com

Translate

luns, 15 de marzo de 2021

O ANO DO XARDINEIRO

 


Ca chegada do bo tempo, da primavera, quen ten horta, balcón ou terraza onde cultivar algo, está de festa.

O sol xa amansa a terra e faina cocer. Así morna, parece unha man tendída ás sementes.

A min xa me tarda empezar a plantar pero, este ano, ainda teño que decidir qué vai ir en cada sitio, pois preparáronme un terreo novo que non fora plantado antes e ver tanto espazo disponible tenme un pouco perplexa porque, despois de todo, non teño tanto que plantar. Tres regos curtos de patacas, algunhas cebolas das brancas e das violetas, cenouras, fabas, chícharos, allo porro, leitugas, allos, algunhas variedades de cabazas, cabaciño, amorodos, frambuesas.....Tamén hei por xirasois e millo como elementos decorativos e de agarre para outras plantas.

O que sí teño claro é que os meus cultivos van ser totalmente ecolóxicos. Ese é o motivo polo que planto para non ter que depender de productos que non sei como foron tratados. 

Para eso fago o meu compostaxe todo o ano e utilizo o xurro de estrugas para o mildiu e outros remedios que vou anotando cando Avelina fala polas noites na Radio Galega. Unha muller moi entendida en horticultura.

Mais tarde, plantarei tamén os meus tomates corazón de boi, que son unha delicia! 

Están xa as alcachofas que se reproducen elas soas e non fai falla plantalas. Van tomando cada ano mais espazo e son moi vistosas na horta.

O ano do xardineiro é un libro escrito por un checo, Karel Capek, que se ocupa de temas de horta cun humor exquisito. Alén da súa utilidade, é un libro para rir e pasalo moi ben mentras se le. Xa só as posturas que adopta o xardineiro na horta, son do  mais pavero  e ainda fican horas no recordo despois de lelas.

"Porén, este libro é moito máis ca un detallado manual de xardinaría: co seu proverbial sentido do humor Capek achéganos de xeito tenro e entrañable ó amor pola natureza, dentro dese decidido pacifismo que plasmou en tantas obras"



Tamén é tempo de facer vida no exterior, no porche, rodeada de flores e das miñas mascotas. Sentir o cheiro da herba recén cortada, observar os paxaros na procura de comida , ver o ceo e adiviñar o tempo que se aveciña.




O silenzo é un gran aliado neste lugar. Permite pensar, ler, escoitar e relaxarse. En tempo de pandemia, é un verdadeiro refuxo dos males do mundo. Poder pasar o día sen ter que usar protección, respirar aire puro sen contaminar e percorrer camiños en solitario.... é case un luxo!




31 comentarios:

  1. Que gozada de xardín Bea, e que gusto poder comer as verduras que ti mesma prantas, non pode haber mellor selo de garantía de calidade. Nós este ano plantamos fresas e tamén saíron pola finca espontáneament moreas de follas de amorodo. Gustaríame aprender sobre xardinería e horticultura, así que sopesarei mercar ese libro, e se teño algunha dúbida como principiante xa sei tamén a quen recurrir. Un bico. Iria.

    ResponderEliminar
  2. Bonito jardín está organizando

    Por la primavera, ya cercana. Un abrazo

    ResponderEliminar
  3. Hermosas flores. Dejo mis aplausos y elogios por las flores bien tratadas.
    .
    Una semana feliz
    Abrazo… Cuídate
    .
    Pensamientos poéticos y ensueños
    .

    ResponderEliminar
  4. Transmites moita paz. O pequeno universo do que te rodeache define un estilo de vida, unha vida, a ti. O pracer de lerte!

    ResponderEliminar
  5. Son X. Trashorras. Moi ben,Bea. Eu xa ando no asunto. Xa teño uns allos ben grandiños, e unha cebolas que empezan a medrar. Para o mes virá o forte. Aperta.

    ResponderEliminar
  6. Gostei da sinopse do livro. Mas gostei mais ainda deste paraíso que nos mostras. Desde antes da pandemia, andava com saudades de um lugar assim! Meu abraço, amiga; boa semana.

    ResponderEliminar
  7. El año del Jardinero. Suena bien el título. Parece mágico.
    Hay libros de manuales de instrucciones muy buenos.
    Según para que. Por ejemplo los manuales de instrucciones que hablan como tienen que ser los padres con los hijos o los abuelos con nietos. Cada persona tiene su propia ética para educar. Y no creo que haga falta leer libros de horientación familiar.
    Los libros que aportan buena información son los libros de oficios. Como por ejemplo el que has anunciado.
    Escuchar un programa de rádio que nos enseñen cosas buenas vale mucho.
    Ver como todo vuelve a brotar es renacer de nuevo. El buen tiempo alegra mucho. Me encantan esas bonitas fotografías de la tu mansión. Vives como una reina y con unas flores para soñar despierta.

    Un abrazo de buenas noches

    ResponderEliminar
  8. Olá, querida amiga Beatriz!
    Que encanto de paisagens!
    Um doce abracinho!
    Megy Maia🌺💜🌺

    ResponderEliminar
  9. Concordo con Manuel Vázquez en que trasmites moita paz. Un luxo lerte, un luxo seguirte. Fermoso sitio, fermoso escrito, fermoso o xardiñeiro e fermosísima tí!. Apertas, boa noite, Bea.

    ResponderEliminar
  10. me encantan girasoles
    http://retromaggie.blogspot.com/

    ResponderEliminar
  11. Aqui só na varanda.
    Em Coimbra, aí sim, é possível este tipo de vida, estas plantações.
    Boa semana

    ResponderEliminar
  12. Hermosas fotografías Beatriz
    y las flores bellas.

    Besitos dulces

    Siby

    ResponderEliminar
  13. Llega la época de la luz y la germinación de la vida, espacios abiertos al sol y al renacer de los sentimientos y letras como las tuyas.
    Un placer leerte. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  14. Pode crer : é mesmo um luxo!!

    Adoro tomates , comê-los abertos a meio e com umas pedrinhas de sal e esses coração-de-boi são deliciosos.

    Boa semana :)

    ResponderEliminar
  15. Bea,
    Lindo espaço!
    Maravilhoso quando temos
    um cantinho para mexer na terra.
    Parabéns.
    Aqui eu tenho um espacinho que
    cuido, de vez em quando eu
    publico algumas imagens
    no Espelhando.
    Bjins e obrigada por essa
    publicação deliciosa, e
    também por ler lá no Blog.
    CatiahoAlc.

    ResponderEliminar
  16. Por la forma en que lo narras, estimada Beatriz, se nota que disfrutas mucho la jardinería, y también el plantar semillas de alimentos. Mi esposo se parece a ti, a él le encanta plantar hierbabuena, albahaca, ají...y otras cosas. Antiguamente yo tenía un árbol de manzanas, pero le cayó una enfermedad y se me murió. Por desgracia vivo en un condominio con el jardín compartido con los vecinos, y si planto algo me lo pueden robar. Por eso no me animo. Recibe mi abrazo.

    ResponderEliminar
  17. Olá Beatriz!
    Estamos a chegar à primavera. E com ela chegam as flores e o colorido dos jardins. Onde o papel dos jardineiros é essencial.
    Belo texto!

    Ótima quarta feira!

    Beijinhos!

    ResponderEliminar
  18. Saint Michael the Archangel defend us from combat.🙏🏼 Be our shield against visible and invisible enemies.🙏🏼

    ResponderEliminar
  19. Precioso post, no hay nada que se pueda igualar a la belleza de la naturaleza. Hoy día, en los tiempos que corren estar rodeado de un buen jardín y respirar ese aire fresco de la mañana y ese perfume a hierba cortada y flores realmente como bien dices es todo un privilegio o por loemos es lo que yo siento con mi jardín en el que llevo trabajándolo más de cuarenta años.
    Un abrazo y buen resto de semana con una estupenda entrada primaveral.

    ResponderEliminar
  20. A agricultura, nestes tempos de pandemia, tem muitas vantagens em relação a qualquer outro trabalho. Se eu tivesse jeito e soubesse (e também vontade), era o que faria no meu quintal. Em tempos também tinha batatas, tomates, feijões, etc., etc., mas com o desaparecimento do especialista (o meu pai) o projeto esmoreceu e acabou...
    Continuação de boa semana, querida amiga Beatriz.
    Beijo.

    ResponderEliminar
  21. Deve ser um livro muito interessante, pois se além de útil faz rir, numa altura que cada vez temos menos vontade disso...
    Abraço e saúde

    ResponderEliminar
  22. Me encantan las imágenes.

    Tiene que estar bien el libro .

    Besos.

    ResponderEliminar
  23. Olá Beatriz!
    Passei por aqui, para desejar uma boa noite e feliz fim de semana!

    Beijinhos!

    ResponderEliminar
  24. Querida Beatriz, um lugar assim, florido naturalmente, em contato com a natureza, é o maior refúgio que temos nesses tempos tão estressantes!
    Um beijo, amiga, um feliz domingo e uma semana com paz e esperança.

    ResponderEliminar
  25. ¡Xa o creo, miña amiga! Eu coñezo ben que pasei aí un delicioso fin de semana, ¡non esquezo os paseos por a veira do río e aquelas empanadas, o carón del, tamén, que ben se estaba! Entre outras actividades.
    A túa casa con a hhirta, e un paraíso, un xardín anclado para gozar cada día que o sol sae.
    E unha entrada preciosa, contada con a túa simpatía. con a túa sensibilidade e intelixente de ben facer. Gracias sempre e un pracer, lerte.

    E iso da sementeira de todo un pouco, tendo saúde, e o mellor que podes facer, e unha requeza un luxo, saír da porta a aorta e coller uns guisantes, un tomate unha leituga, iso non ten prezo, so o sabe o que ten que ir a tenda por todo, Bea.
    Sabes o que comes, e ademais traballar a terra e saudábel. E relaxante para o sistema nervioso, un día un pouco, e outro día outro pouco sen esforzarse, non fai dano a ninguén.

    Ben amiga, ata outro momento, un aperta grande e biquiños moitos.
    Feliz tarde de domingo.

    ResponderEliminar
  26. Bea,
    Passando pra deixar
    bjins de bom fim de
    domingo e de boa nova
    semana.
    CatiahoAlc.

    ResponderEliminar
  27. Olá Beatriz!
    Vim aqui deixar um beijinho grande, e desejar uma excelente semana!

    ResponderEliminar
  28. lindas flores muito bonitas feliz semana bjs saude

    ResponderEliminar
  29. Meu abraço, amiga; boa semana. Aguardo o próximo post!

    ResponderEliminar
  30. que maravilloso comentas en castellano tendrias que escribir en ese idioma Eres unica muchacha tienes luz por dentro

    ResponderEliminar

Grazas por comentar, por empatizar e por vir en son de paz.