EXCURSIÓN A VIVEIRO

 

Os xubilados e xubiladas de Baleira, hoxe visitamos lugares da Mariña luguesa. 

O noso grupo fixémolo acompañados por unha guía da Deputación de Lugo.

A primeira visita foi a un centro de formación de imaxe e son, na capital lucense, no que nos explicaron cómo funcionaba todo o que logo vemos pola tv. Había varias aulas e platós. Nalgún deles interactuamos facendo de presentador@s do tempo, ou conducindo un descapotable por unha rúa dunha cidade calquera. Foi moi divertido!

Dende alí, dirixímonos ao concello de Ourol, para ver a fervenza da Xestosa. Un lugar no medio dun bosque cun certo desnivel ao longo dos 300 m. que a separan da estrada.

Chegamos a Viveiro e, despois dunha parada en Covas para un café de media mañán, dirixímonos á praia da Brela, ou praia d@s namorad@s.

Antes de chegar a esta praia, paramos para ver un lugar donde se cargaba o mineral que se extraía nunha mina próxima para exportalo vía marítima. O sistema era aéreo.

Logo de pasar un tempo na praia, á primeira praia que eu fun de nena, e na que, por casualidade colleramos un polbo que andaba xa algo mareado por entre as rochas, volvemos a Viveiro para xantar nun restaurante no que coincidimos co outro grupo de xubilados que viaxaron nun autobús grande e fixeron visitas diferentes. Era emocionante vernos a todas e todos alí, máis de setenta persoas, procedentes dun concello pequeno como é Baleira. 

Despois do xantar, tocaba a visita ao centro da vila de Viveiro, a súa zona monumental, prazas e rúas estreitas e empinadas. Algúnha, como o Calexón do Muro, considérase a rúa mais estreita de España, con tan só un metro de ancho. 

Viveiro conserva vestixios da súa muralla e moitos monumentos artísticos como a Porta de Carlos V, Porta da Vila, Porta do Valado, que son tres portas das seis que tiña o recinto amurallado. Esta vila ten máis de 900 anos de antiguedade. Nela podemos admirar fermosas iglesias, conventos, pontes, prazas e galerías. Casas que so medían o tamaño dun remo e que se conservan ao longo das rúas empinadas que levan nomes gremiales como a Zapatería, Ferreiros, Pescadería...

Por último, visitamos un museo da Semana Santa, no que se gardan os pasos que saen durante esa celebración, famosa polas súas figuras articuladas que dan realismo á escenificación do Via Crucis, como a do encontro da  Virxe e Xesús que se abrazan, ela cun pano secando as bágoas, él, escenificando as caídas coa cruz ao lombo, resultando moi emotivas.

Así rematamos esta visita que nos encantóu e que de non ter ido con guía, sería menos ilustrativa, xa que non reparóu en darnos toda clase de explicacións sobre a historia desta vila medieval tan rica en monumentos e vestixios históricos.

(Non me podía esquecer de mencionar ao poeta romántico, Nicomedes Pastor Díaz, icono de Viveiro)

 (1811-1863)

"Un sepulcro hallará mi dolor.

Un sepulcro es el lecho florido

que apetece mi anhelo postrero;

un sepulcro la dicha que espero;

pues no existe la dicha de amor"