Imaxinación non falta e eso é importante no desenrolo infantil. E se así aprenden outras linguas e culturas, mellor que mellor. A festa estivo animada con actuacións por parte da rapazada que cantaron en inglés, con acento escocés! (a profe é escocesa!) e mesmo fixeron con moita soltura unha pequena escenificación na que tiñan que expresarse nesa lingua.
Tamén os mais pequenos se disfrazaron cos esqueletes e cantaron unha canción en galego que repasaba os números ao tempo que contaban cómo os esqueletes pasan o seu día.
A witch (meiga) dábase os derradeiros retoques diante do espello antes de emprender a viaxe en vasoira polo comedor para demostrar que "habelas hainas". Ainda que os contos falan moito delas, algúns nunca viron unha de verdade. Pero houbo quen choróu co medo!
A ver quén come este postre cheu de gusanos, dedos esquecidos dentro da xelatina, aagggg!
Pero o caso é que estaba ben bo. Claro que tratándose dunha cociñeira como a da foto, todo pode agardarse!
o Halloween é uma tradição que só chegou a Portugal neste século, e que até ao nascimento da neta nunca me importou. Agora é diferente. Ontem mesmo lhe fui comprar um fato de diabo para o desfile da escola amanhã.
ResponderEliminarUm abraço e bom Domingo
Hola Bea!!
ResponderEliminarEsto de la fiesta de Halloween, que simboliza un paseo junto a los difuntos en la noche de todos los Santos tiene mucho que ver con la historia celta en Galicia. Veo que te ha hecho recordar buenos momentos cuando os disfrazabais profesores, alumnos... etc en tu época como profesora de profesión que siempre lo fuiste. Aquí demuestras nostalgia de un pasado maravilloso. Que bonito...!! Te veo muy bien disfrazada de bruja buena. Sigues siendo una mujer sorprendente y dando vida a la vida en tu vida. No dejes de escribir y de viajar, aunque de joven hayas viajado mucho, ahora también es el momento de seguir descubriendo.
Un abrazo muy grande.
Mil gracias por tus palabras en mi blog, es un placer tenerte allí.
ResponderEliminarNo sé si tienes más blogs, para ir visitándolos, de momento te dejo aquí mi huella, y nos seguimos leyendo, un placer para mí.
Un beso .