RIO RATO

Que o río Miño pasa por Lugo é algo coñecido pero do río Rato non sabe todo o mundo, porque é un río pequeno e con historia, pois nos seus vellos tempos, que son os meus, tal como eu o recordo era un regato que cambiaba de cor e de cheiro asegún as circunstancias do matadeiro de Frigsa. Así, uns días ía sanguiñolento, outras amarelo como o Ganxes e dende o palomar onde eu o observaba podía percebir o seu arrecendo un pouco desagradable.

 Coa desaparición do seu elemento contaminante, o río coñeceu mellores tempos e ofrece na actualidade un percorrido case obligatorio para calqueira lucense que aprecie a natureza e o afastamento do centro da urbe para descargar as tensións da vida diaria.

O trazado foi coidadosamente pensado e xira en torno ao río e ao Centro de Interpretación

 que se ubica nunha zona axardinada, con bar, restaurante e museo nun antigo muíño. Ao longo do río sucédense diferentes fervenzas e rápidos que no inverno están no seu apoxeo, pois auga non lles falta. E para quen se esqueceu de levar os bártulos da piscina e xinasia, unha mañá de primeiros de marzo, cun sol que quentaba, foi a alternativa perfecta onde pasar unha hora camiñando a bo paso e ao tempo que escoitaba a música do río coas suas variacions de fervenza a fervenza. Río cantareiro que discurre por entre sendeiros con abundante arboreda conservada de vello e outra nova introducida como elemento decorativo alén das hortas urbáns que se divisan na súa cercanía e moitas pontes de madeira que permiten cruzar o río por onde mais a cadaquén lle conveña buscando o sol ou a sombra, asegún.

Sentínme contenta de poder percorrelo nun dos seus tramos, empregando unha hora que pensaba adicar a outras actividades tamén deportivas. Pero penso que foi a mellor das opcións, xa que nada como o deporte ao ár libre para enerxizarse.

Parei a facer fotos para ilustrar este texto e dar a coñecer esta ruta alternativa a moitas outras que hai por Lugo e que merece a pena sexan coñecidas.

Dende o centro pódese chegar en menos de sete minutos sobre todo polos atallos que van directamente ao río. Eso sí, con unha pendente que ata para baixar se fai difícil por ter que ir freando, nada que dicir da volta ao centro. Como hai sitio para aparcar coches ou outros vehículos, esa dificultade podese reducir bastante. Logo é todo chán a pé de río. Continuando o paseo xa se pode ir a carón do río Miño, outro paraxe interesante.