Esta celebración ten lugar o 31 de outubro. No mundo celta, siñificaba o fin de ano. Unha vez recollidos os froitos da terra para pasar o inverno, había que pensar nos que xa non vivían. Como eran unhas xentes moi relixiosas, creían no “mais alá”, no “retorno” dos seus mortos e querían agasallalos cos alimentos que eles recolleran e quentalos no seu fogar para que non pasasen frío nos camposantos. En moitas sociedades humanas, esta crencia é común. Convidar aos mortos a compartir cos vivos banquetes e celebracións. Era unha obriga para con eles. Do contrario sería esquecelos e eso podía traer mala sorte. Hoxe en día visitámolos nos cimeterios e levámoslles froles.
Esta tradicción foi levada polos irlandeses á América cando emigraron. Así que o noso Samahím, pasóu a convertirse no Halloween americano que, a súa vez, foinos devolto con ese novo nome e novas costumes.
Era habitual entre os celtas, encender antorchas dentro dos navos grandes, previamente valeirados. Logo chegaron as cabazas, e como éstas eran mais grandes, adoptoran facer o mesmo con elas.
O Halloween americano consiste en disfrazarse de personaxes que causan medo (meigas, pantasmas, vampiros, esqueletes......) e, sobre todo, os rapaces e rapazas, ir polas portas pedindo como facemos aquí no Entroido. “Trick or treat”, (truco ou trato) é a frase típica. Se os da casa contestan “trick”, pois gástanlles unha broma, se din “treat”, son agasallados con golosinas, cartos.....
Agora sácase proveito de todo! As tendas comercializan todo tipo de productos relacionados co Halloween. Mesmo a xente adulta participa e acude a festas de disfraces, sobre todo nas cidades e vilas grandes.
Na escola, esta celebración contemplase na clase de inglés e o libros xa traen incluída unha unidade didáctica con este tema do Halloween.
Pero sería bó non esquecernos dos nosos oríxens e voltar ao Samahim, que, por certo, xa empeza a ter peso e vai desplazando ao Halloween americano en todos aqueles sitios onde se toma concencia de sermos galegos e valorar as nosas propias tradiccións que son nosas con todo o seu siñificado, pois de aquí parece que saíron, de maneira sinxela, e agora temos que mercalas a bó prezo!
Esta tradicción foi levada polos irlandeses á América cando emigraron. Así que o noso Samahím, pasóu a convertirse no Halloween americano que, a súa vez, foinos devolto con ese novo nome e novas costumes.
Era habitual entre os celtas, encender antorchas dentro dos navos grandes, previamente valeirados. Logo chegaron as cabazas, e como éstas eran mais grandes, adoptoran facer o mesmo con elas.
O Halloween americano consiste en disfrazarse de personaxes que causan medo (meigas, pantasmas, vampiros, esqueletes......) e, sobre todo, os rapaces e rapazas, ir polas portas pedindo como facemos aquí no Entroido. “Trick or treat”, (truco ou trato) é a frase típica. Se os da casa contestan “trick”, pois gástanlles unha broma, se din “treat”, son agasallados con golosinas, cartos.....
Agora sácase proveito de todo! As tendas comercializan todo tipo de productos relacionados co Halloween. Mesmo a xente adulta participa e acude a festas de disfraces, sobre todo nas cidades e vilas grandes.
Na escola, esta celebración contemplase na clase de inglés e o libros xa traen incluída unha unidade didáctica con este tema do Halloween.
Pero sería bó non esquecernos dos nosos oríxens e voltar ao Samahim, que, por certo, xa empeza a ter peso e vai desplazando ao Halloween americano en todos aqueles sitios onde se toma concencia de sermos galegos e valorar as nosas propias tradiccións que son nosas con todo o seu siñificado, pois de aquí parece que saíron, de maneira sinxela, e agora temos que mercalas a bó prezo!
