POLO CAMIÑO PRIMITIVO

Sábado pola mañá,  coa promesa de non estar pasado por auga, aventureime a facer unha pequena andaina polo Camiño Primitivo, cos Amigos do Patrimonio de Castro Verde e co grupo Pasada das Cabras, de Burela. Saímos dende a Fontaneira, un lugar cunha igrexa ben restaurada, un teixo case milenario ao seu carón, casas de pedra e hórreos con cuberta vexetal, que lle dan un  aire atractivo e mesmo turístico.







A chuvia comenzou a caer finiña, imperceptible pero mollaba case aloumiñando, como quén non quere. Fomos pasando por esa paisaxe verde, de pradeiras e arboredo, subindo e baixando pequenas empinadas ata chegar a un lugar chamado Campo da Matanza. Sabido é que aquí atopáronse restos arqueolóxicos e mesmo unha cova con pinturas rupestres moi antigas, ou eso non fan  crer os medios, pois eu nona vin ainda.






 Parece ser que no  ano 813, en tempos de Alfonso II, (secadra chamado O Casto), tivo lugar unha batalla entre mouros e cristiáns, na parroquia de Esperela. No lugar atopáronse soterradas, armaduras, acicates e restos humáns. Non cabe dúbida que é un lugar con historia, e neste concello de Baleira atópanse  numerosos castros. Chegamos ao Cádavo, e ali deixei o grupo, que rematarían  xantando o cocido nun restaurante da Fonsagrada, pero eu sentía que a auga me traspasaba e quixen voltar a casa o antes posible. Así foi unha mañá diferente, e o Camiño Primitivo sempre é un bó estímulo, tanto que faga sol como que chova. Camiñar en grupo tamén pon unha nota de cor nos meus andares cotidiáns en solitario. Entráronme ganas de facer o camiño  na sua totalidade!