VERÁN COSTA BRAVA

Era o meu segundo verán de traballo como estudante. Conseguíramo un familiar en Barcelona e foron eles quenes me levaron ata o Hotel Carolina Park en Calella da Costa. O traballo consistía en facer cada día mais de vinte habitacións dobres con baño e turnos de lavandeiría polas tardes. Aloxabamonos no mesmo hotel e dábannos as comidas que aburrían de pura rutina. Alí coñecera a Loli de Salamanca, compañeira de viaxes durante ese tempo e no futuro. Tódolos días íamos á praia, que estaba ao outro lado do hotel. Nas tardes libres viaxabamos por toda a Costa Brava en auto stop. Así coñecemos Blanes, Tossa, Figueras, Rosas....

Os turistas eran case todos estranxeiros: alemáns, holandeses e moitos franceses.

No hotel fixeramos amizade cos colegas e pasabamolo moi ben. Lémbrome, na praia, a musiquiña dos que vendía melón, sandía, xelados.... "ice lolly, leca, leca..lemon.." Algúns deles tamén se fixeron amigos á forza de atoparnos sempre no mesmo sitio. Estabamos mais que dourados, queimados polo sol que tomabamos sen protección algunha. Eran veráns de paseos longos por aquelas interminables praias ao longo da costa, con moitos piñeirais, dos típicos na costa catalana. A maior parte dos que traballaban no hotel eran de orixe andalúz. Enseguida se nos pegóu o seu acento e os seus "ditos" que eran un tanto extraños pero moi siñificativos.

Preparando a miña vida laboral, descubrín que só nos deron de alta un día, o mesmo que nos deron de baixa. As condicións de traballo non diferían moito das que hoxe en día teñen os inmigrantes neste país.

Pero que duda cabe que eran outros tempos e que a miña imaxe aproximábase mais á de unha turista na Costa Brava ca de unha traballadora de temporada.

Tempos vividos que tiveron o seu encanto e dos que agora dou testimuña.

Continuará.