www.leriasdebea.blogspot.com

Translate

domingo, 19 de novembro de 2017

ROTEIRO DOS SALTOS



Nesta
mañá de domingo, co sol ben alto, ceo azul, nun dazanove de novembro que promete verán outonal ata non se sabe cando.... saímos "tres pes para un banco"  facer unha andaina dunhos nove quilómetros seguindo o curso do río Eo. Comezamos en Fonteo e escollemos ir pola marxe esquerda do río, pasando pola Veiguiña, Basín, O Real... xa que ese camiño é solleiro a esa hora e de paso, podiamos admirar a fraga do Carballal con forma de dragón, postrado, durmido nun letargo ancestral... e adiviñar o castro que oculta a súa cabeza, onde a enerxía se deixa sentir cando se pode chegar ata alí, cousa difícil hoxe en día, por estar o camiño cheo de maleza. Ao chegar a Sampaio, vimos cómo o aparcadoiro estaba cheo de coches e o camiño ben sinalizado e con paneis informativos. Agora, perderse non ten excusa! Por fin a Marronda pode ser coñecida e explorada como se merece. Diriximos os nosos pasos á Aceña de Serra para ver o salto de auga, que leva pouca por mor da seca, pero ainda está de bo ver. Despois de fotografala dirixímonos á aldea de Sampaio e collemos rumbo a Cabreira, desviándonos á dereita para achegarnos o Salto da Ferraría, pasando por un antigo muíño ainda ben conservado e baixando á veira do río Eo, na que se atopa.




A Ferraría
Vista de Sampaio
Estreando paneis
Espectacular atopala con tanta auga, formando unha lagoa na que apetecía case pegarse un baño. Ali, escondida, difícil de atopar para quen non sabe dela, ofrece un concerto que rompe o silencio do lugar. O outono, cas suas cores diversas, é o escenario escollido para este auditorio natural. Retornamos por Sampaio e collemos o camiño que pasa pola piscifactoría, que é mais fresco a esa hora do mediodía no que xa se pensa no xantar que nos espera. Eu apañei un boleto en moi bo estado e que nun revolto fixo as veces dun xantar inexistente. Así é a natureza cando te portas ben con ela! Aliméntate! Despedímonos, con ganas de explorar mais polo miúdo esta Marronda chea de paisaxes increíbles e de roteiros diversos que non se fan todos nun mesmo día. Mellor levalo pouco a pouco e saborear ó seu paso, todo o que nos ofrece, incluída a xente que habita nas aldeas e que conta historias e sabe ben onde está cada cousa. Deixo unhas fotos que fixo Manuel porque coido que saíron mellor cas miñas. Grazas a él e a súa dona Teresa por acompañarme a onde non iría soa. Vivamos o rural!
O Eo o seu paso por Sampaio















8 comentarios:

  1. Así foi, tres pés pra un banco, guiados por Bea, nunha mañá diferente desfrutando de tanto bo que temos tan préto. Haberá máis, grazas por propoñernos a andaina e a non tardar repetir. Como sempre, que ben contado....

    ResponderEliminar
  2. Cómodamente sentada ante el ordenador acabo de realizar un paseo lleno de interés pero que a mi me ha parecido que supone unos cuantos kilometros. Por las imágenes que veo, la caminata ha merecido la pena y la lluvia es necesaria pero habría impedido la excursión. He disfrutado mucho con tus explicaciones, tanto que me ha parecido que yo también estaba en el camino y las fotografías han sido un gran apoyo a tus palabras.

    Si quieres hacer buenas fotografías, el mejor modo es hacerlas por tí misma, la fotografía es práctica... y para hacer fotos no se necesita de un gran salto de agua ni de ningún paisaje espectacular, están ahí en todas partes. Espero que la próxima vez sean las tuyas. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  3. Excelentes fotos de uma boa caminhada. Parece que por esses sítios ainda há muita água. Em Portugal é uma desgraça com a seca.
    Um abraço

    ResponderEliminar
  4. Acabo de leer tus dos comentarios. Recibir tu visita y tus gratas palabras siempre es un placer para esta personita llamada franziska. Creo que lo que yo hago no tiene gran importancia para nadie porque ninguna cosa es de mérito especial aunque sí lo tiene para mí porque con estos temas de la fotografía y la escritura mantengo mi tiempo ocupado y divertido con la consecuencia de que me ha llevado a entrar en contacto con personas que son muy gratas -una de ellas eres tú a la que admiro por lo bien que escribes en tu lengua y en castellano- y los temas que nos ofreces: esto es absolutamente cierto porque yo si algo tengo, es una incapacidad para falsear mis admiraciones y afectos.

    El tiempo me cunde cada vez menos es como si alguien hubiera hurtado algunos minutos de mis horas...así, los kilometros me parecen de tres mil metros y las horas de 45 minutos. La vejez implacable ha llegado a mi puerto.

    Un abrazo con el mayor afecto y admiración.

    ResponderEliminar
  5. Hola, querida Bea!

    Como tu gostas de passear e conhecer novos caminhos, lugares, pessoas, etc.!
    Tem cuidado com os caminhos, pke es preciso haver sinalização, no te percas tu y tus amigos.

    Gostei das fotos. Diverte-te em segurança.

    Besitos y gracias por visitar y comentar mi blog.

    ResponderEliminar
  6. Quisiera ser capaz de transmitir con mis palabras la hondura de mis mejores deseos para que la felicidad sea una realidad en vuestra vida:en estas Navidades y en el año que está a punto de llegar.

    Voy a tomarme algún tiempo de descanso y es por esa razón que no llegarán mis comentarios a vuestros blogs. En cuanto me sea posible, retornaré.

    Con el afecto y la cordialidad de siempre, repito:

    ¡Feliz Navidad y que el Año Nuevo os colme a todos de paz, amor y libertad!

    ResponderEliminar
  7. Hola, querida Bea!

    Como estás de saúde? Tens passeado mucho?

    Desejote um feliz natal y un excelente Ano Novo.

    Besitos.

    ResponderEliminar

Grazas por comentar, por empatizar e por vir en son de paz.