tag:blogger.com,1999:blog-4455649008447987181.post722301380628912481..comments2024-03-28T20:25:40.874+00:00Comments on Lerias: ROTEIRO POLO COURELBeatriz Pinhttp://www.blogger.com/profile/09923317733505562932noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-4455649008447987181.post-18825261294208015552009-09-18T23:11:06.797+01:002009-09-18T23:11:06.797+01:00Claro que podes chamarme Mariña que a verdade e as...Claro que podes chamarme Mariña que a verdade e así en galego. Ai Bea a min si que gustaría vivir cerca de ti, nesa paisaxe sen ruídos nin presas escoitar pola mañá cediño- o cantar dos paxariños... !do cuco! e pola noite o cantar dos griliños. boto iso de menos, esa calma que da sosego a alma. aquí parece que andamos correndo sempre con presa. Ah!! A empanada a min gústame de todo. cómoa na cabeza dun tiñoso como se dicía antes, e agora tamén. Biquiños.Marina Filgueirahttps://www.blogger.com/profile/03345962505153340172noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4455649008447987181.post-41971276225128631022009-09-15T20:01:30.605+01:002009-09-15T20:01:30.605+01:00Tí sí que eres un sol cálido que da calor coas súa...Tí sí que eres un sol cálido que da calor coas súas palabras de ánimo e parabéns a todo o que eu fago moi humildemente, sen mais, como o transcurrir do camiño.<br />Gustaríame que poideras compartir estas andanzas por terras de Lugo. Se estiveramos mais perto! Seguro que teríamos para contar! Pero tí tamén fas camiños e andares e xa estou esperando algo teu para che comentar.<br />Graciñas Marina ( se poidera, chamaríache Mariña, gústame!<br />A empanada era de acelgas con chourizo e panceta. Estaba boísima. Supoño que se pode facer de grelos tamén. A experimentar!<br />Unha aperta ben forte.Beatriz Pinhttps://www.blogger.com/profile/09923317733505562932noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4455649008447987181.post-8445726681701412452009-09-15T10:39:42.609+01:002009-09-15T10:39:42.609+01:00Ola, hai Bea esa paisaxe alimenta a mirada, ben......Ola, hai Bea esa paisaxe alimenta a mirada, ben.... e a empanada xa ummmmmm que boa ten que estar, dáme envexa vela aí e non poder meterlles o dente. Que bonito e- o outono coa follaxe de colores variados, sendo diferente non lles envexa nada a primavera. En hora boa, describes todos eses recunchos vividos que xa máis esquecen, de forma natural precisa e preciosa que se parece a o que eu tamén vivín. Felicidades por ese post que invita ao visitante a pararse a ler e- a ollar esas paraxes. Biquiños Bea, es un sol cálido- en este outono. ChauuuuuuMarina Filgueirahttps://www.blogger.com/profile/03345962505153340172noreply@blogger.com